رژیم غذایی و شیوه زندگی در دوران بارداری با تغییراتی در DNA نوزادان همراه است

 9نوامبر 2020- یک مطالعه جدید نشان داده است زنان باردار مبتلا به چاقی می توانند با بهبود رژیم غذایی و فعالیت بدنی بیشتر، خطرات سلامتی را برای نوزادان خود کاهش دهند.

تحقیقاتی که امروز در مجله PLosMed منتشر شده است، تأثیر قند خون بالا در مادران مبتلا به دیابت بارداری (GDM) و تغییرات DNA نوزادان را بررسی کرده است.

دیابت بارداری همراه با افزایش چاقی در جهان شیوع بیشتری پیدا کرده و می تواند خطر عوارض دوران بارداری و زایمان و همچنین افزایش احتمال بیماری متابولیک را در مراحل بعدی زندگی کودک افزایش دهد. مطالعات نشان داده اند که سطح بالای قند در خون مادران مبتلا بهGDM ، باعث ایجاد تغییرات اپی ژنتیکی در جنین در حال رشد می شود (تغییرات شیمیایی در طرح ژنتیکی جنین که عملکرد ژن ها را تحت تأثیر قرار می دهد) و منجر به پیامدهای نامطلوب سلامتی برای کودک در ادامه ی زندگی می گردد.

محققان دانشگاه ساوتهمپتون و کالج کینگ لندن داده های بیش از 550 زن باردار مبتلا به چاقی و فرزندان آنها را از مطالعه ی بهبود رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی در بارداری در انگلیس (UPBEAT) مورد مطالعه قرار دادند. این آزمایش با هدف بهبود رژیم غذایی و فعالیت بدنی زنان باردار چاق در سراسر انگلستان انجام گردید. در مقایسه با زنان گروه کنترل( که هیچ تغییری در سبک زندگی خود در دوران بارداری ایجاد نکردند)، زنانی که در رژیم خود تغییراتی ایجاد کرده -غذاهایی با شاخص گلایسمی پایین تر مصرف نمودند که در بدن با سرعت کمتری تجزیه می شوند، مصرف چربی ها را کاهش دادند - و فعالیت بدنی خود را افزایش دادند، وزن گیری کمتری در طول بارداری داشتند و از نظر متابولیکی سالم تر بودند.

در این مطالعه ی جدید، محققان سطح و الگوی متیلاسیونDNA ،- یک مکانیسم اصلی اپی ژنتیکی که فعالیت ژن ها را کنترل می کند- در نوزادان تازه متولد شده از مادران مبتلا به دیابت بارداری را با مادرانی که به این بیماری مبتلا نبودند، مقایسه کردند. آنها سپس تاثیر مداخله در رژیم غذایی و فعالیت بدنی در دوران بارداری را بر این تغییرات در نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به GDM، بررسی کردند.

نتایج نشان داد که GDM و سطح بالای قند خون مادران با تغییر در سطح و الگوی تغییرات عملکردی در  DNAنوزادان، ارتباط دارد. علاوه بر این، آنها دریافتند که مداخلات رژیم غذایی و ورزش به طور قابل توجهی این تغییرات متیلاسیون در نوزادان را که با GDM مادران مرتبط است، کاهش می دهد.

پرفسور Karen Lillycrop، استاد اپی ژنتیک در دانشگاه ساوتهمپتون گفت: این یافته ها نشان می دهد که بهبود رژیم و فعالیت بدنی می تواند در رشد فرزندان این گروه از مادران که به دیابت بارداری مبتلا بوده اند، تأثیر گذارد.این یافته ها بسیار دلگرم کننده است و اکنون ما نیاز به مطالعات بیشتری داریم تا تاثیر کاهش این تغییرات اپی ژنتیکی را از طریق یک سبک زندگی سالم در دوران بارداری با بهبود نتایج سلامت کودکان در مراحل بعدی زندگی بررسی نماییم.

پروفسور Lucilla Poston، رئیس بخش بهداشت مادر و جنین Tommy و محقق اصلی آزمایشUPBEAT  در کالج کینگ لندن، گفت: ما مدتی است می دانیم که فرزندان مادرانی که به دیابت بارداری مبتلا بوده اند، در معرض خطر بیشتری برای چاقی و کنترل ضعیف قند خون هستند؛ این تحقیق جدید حاکی از آن است که مسیرهای اپی ژنتیک در این امر نقش دارند.

جین بروین مدیر اجرایی تامی، گفت: چاقی در دوران بارداری می تواند تأثیرات منفی مادام العمر بر مادر و نوزاد بگذارد، بنابراین یکی از بهترین کارهایی که مادران می توانند انجام دهند این است که قبل از شروع بارداری، سلامتی خود از جمله وزن خود را بهبود بخشند. با این حال، این مطالعه نشان می دهد مادرانی که اضافه وزن دارند و نوزادان آنها، هنوز هم می توانند از داشتن یک رژیم غذایی سالم در دوران بارداری بهره مند شوند. همه زنانی که قصد دارند در آینده مادر شوند، نیاز به مشاوره برای یک رژیم غذایی سالم دارند، همچنین باید از افرادی که دارای اضافه وزن هستند بطور عملی و بدون قضاوت حمایت شود تا آنها تشویق شوند در دوران بارداری بطور سالم غذا بخورند و فعالیت بدنی خود را افزایش دهند.

منبع:

PLOS Medicine, 2020; 17 (11): e1003229 DOI: 10.1371/journal.pmed.1003229

www.sciencedaily.com/releases/2020/11/201109184951.htm